Veteranendag

Jij was erbij, bij ’t rijden door dat mijnenveld
Jij was erbij, toen jullie langs al die vluchtende mensen reden
Jij was erbij, toen de gewonden werden vervoerd
Jij was erbij, bij die bedreiging met een geweer tegen je hoofd
Jij was erbij, bij het onderhoud van de Chinooks,
Jij was erbij, bij de begrafenis van de slachtoffers
Jij was erbij, in die hitte van de Sahara,
Jij was erbij, toen jullie dagenlang schuilden in bunkers
Jij was erbij, bij de woede tussen de bevolkingsgroepen
Jij was erbij, bij het perspectief bieden
Jij was erbij, bij de kameraadschap van je bataljon
Jij was erbij, bij het ontvangen van je medaille

Jij was het, die baret en uniform op een speciale plek netjes opborg
Jij was het die eindelijk naar een psycholoog ging omdat je nu zelf hulp nodig had.
Stuk voor stuk koekjes, met een heel eigen smaak
Sommige krokant van buiten maar met een kleverige binnenkant, ook bitterkoekjes en brokstukken
En natuurlijk van die taaie, taaie vieze koeken
Alles weggestopt in je eigen trommeltje

Vaak blijft het trommeltje heel lang erg gesloten
Maar je hebt het wel altijd bij je

Nu ruik ik dat er al trommeltjes open zijn
Het ruikt naar vrijheid

Gooi weg dat deksel
Deel royaal je eigen koekjes uit
En proef met aandacht die van collega-veteranen

Tineke Jippes, oktober 2024